Hallo allemaal, ik ben Loes van de Voort, een “Echt Limburgs Maedje” (meisje), geboren en getogen in Roermond. Ik ben getrouwd met Ruud en samen hebben we twee zoons Bob (30 jaar) en Rick (29 jaar). Ik ben sportief en gedreven, mijn favoriete sport is handbal, dit doe ik al vanaf mijn 10de met op mijn 16de een uitstapje naar Jong Oranje, een mooie en bijzondere ervaring. Uiteindelijk heb ik niet gekozen voor Topsport, maar voor mijn studie en dat maakt dat ik dat ik nu een super baan heb en nog steeds met veel plezier handbal.
Als 17-jarige ben ik begonnen met de inservice opleiding tot verpleegkundige-A. Na het afronden van deze opleiding merkte ik dat ik telkens opnieuw uitgedaagd wilde worden. Dit heeft geresulteerd in het volgen van meerdere opleidingen, doorgroeien naar andere functies zoals beleidsmedewerker in een zorgorganisatie in Parkstad, waar ik het ketennetwerk dementie mee mocht opzetten en vanwege mijn verpleegkundige achtergrond als eerste het casemanagement (toen zorgtrajectbegeleider) in Parkstad mocht uitrollen. Spannend, dat was het zeker maar achteraf gezien ben ik er zeer trots op vooral omdat dit ketennetwerk van Hulp bij dementie Parkstad nu zo’n 56 casemanagers dementie telt. Hierna heb ik nog een aantal jaren op de poli geriatrie gewerkt, waar ik me heb verdiept in Geriatrie en Gerontologie en mijn eigen spreekuur had voor mensen met dementie en hun naasten en bestuurslid ben geweest van V&VN Geriatrie/Gerontologie.
Vanaf begin 2019 ben ik ketenregisseur van Hulp bij dementie Midden- Limburg waar ik inmiddels een team van 34 casemanagers dementie mag regisseren. Ik ben enorm trots op mijn team dat dag in dag uit met veel passie achter de voordeur komt en zoveel mogelijk volgens de richtlijnen van Zorgstandaard dementie probeert te werken. Ook ben ik trots hoe ons ketennetwerk in Limburg is opgezet. Ik ben trots op onze collega ketenregisseur Lisette Dickhoff-Everts die dit als eerste in Noord- Limburg heeft uitgerold en waarvan alle 4 de ketens Hulp bij Dementie in Limburg de blauwdruk mochten overnemen en inmiddels nauw samenwerken. Omdat we in de praktijk opvallend veel variatie zien in de inzet van de casemanager/trajectbegeleider waardoor we veel werkvormen tegenkomen, wil ik meehelpen aan een stabielere en consistentere positie van de casemanager / trajectbegeleider en het ketennetwerk. Vanuit mijn gedrevenheid wil ik hier graag op landelijk niveau in mee participeren en iets in betekenen.
Mijns inziens kan dit maar op één manier en dat is door op landelijk niveau te mogen/kunnen meepraten i.p.v. aan de zijlijn te staan en toe te kijken.